определя́ться
1. (выясняться) акрэ́слівацца, высвятля́цца;
2. (выяснять своё местонахождение) вызнача́ць (высвятля́ць) сваё месцазнахо́джанне;
лётчики определя́ются при по́мощи прибо́ров лётчыкі вызнача́юць (высвятля́юць) сваё месцазнахо́джанне з дапамо́гай прыбо́раў;
3. (поступать куда-л.) уст., прост. паступа́ць;
определя́ться на рабо́ту паступа́ць на рабо́ту; см. определи́ться;
4. страд. вызнача́цца, устана́ўлівацца; акрэ́слівацца; выяўля́цца; азнача́цца; прызнача́цца; абумо́ўлівацца; пастанаўля́цца; прысу́джвацца; ула́джвацца; аддава́цца; см. определя́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ве́тер ве́цер, род. ве́тру м., мн. вятры́, -ро́ў;
◊
ищи́ ве́тра в по́ле шука́й ве́тру ў по́лі;
у него́ ве́тер в голове́ у яго́ ве́цер у галаве́;
броса́ть слова́ на ве́тер кі́даць сло́вы на ве́цер;
держа́ть нос по́ ветру трыма́ць нос па ве́тры;
ве́тром подби́тый ве́трам падшы́ты;
говори́ть (болта́ть) на ве́тер гавары́ць (пле́сці) на ўзвей ве́цер;
куда́ ве́тер ду́ет куды́ ве́цер дзьме.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
относи́тьI несов.
1. (куда-л.) насі́ць; не́сці; (возвращать) адно́сіць;
2. (на некоторое расстояние) адно́сіць;
ло́дку относи́ло тече́нием на середи́ну реки́ ло́дку адно́сіла цячэ́ннем на сярэ́дзіну ракі́;
3. (к разряду каких-л. явлений, на чей-л. счёт) адно́сіць, заліча́ць, залі́чваць;
4. (назначать на более позднее время, приурочивать ко времени) адно́сіць;
относи́ть ру́копись к XII ве́ку адно́сіць ру́капіс да XII стаго́ддзя.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
толка́ться
1. шту́рхацца; пха́цца;
не толка́йтесь! не шту́рхайцеся (не пха́йцеся)!;
2. (стучаться, пытаться войти, обращаться) разг. сту́каць;
толка́ться в дверь сту́каць у дзве́ры;
3. (слоняться без дела) разг. апіра́цца, таўчы́ся;
4. перен. (пытаться найти доступ куда-л.) разг. со́вацца, патыка́цца, спрабава́ць прале́зці;
5. (отталкиваться, упираясь чем-л.) разг. папіха́цца, пха́цца, адпіха́цца, адпі́хвацца;
6. страд. шту́рхацца; пха́цца; заахво́чвацца, наво́дзіцца, падбіва́цца; см. толка́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ве́яць несов., в разн. знач. ве́ять; (очищать веянием — ещё) прове́ивать, провева́ть; (дуть, мести — ещё) вью́жить;
в. жы́та — ве́ять рожь;
ве́е ве́цер — ве́ет ве́тер;
ад ліп ве́яла мёдам — безл. от лип ве́яло мёдом;
ад яго́ слоў ве́яла стры́манай ла́скай і кло́патам — безл. от его́ слов ве́яло сде́ржанной ла́ской и забо́той;
◊ куды́ ве́цер ве́е (дзьме) — куда́ ве́тер ду́ет
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́везці сов., в разн. знач. вы́везти; (отправить куда-л. — ещё) увезти́;
в. гной — вы́везти наво́з;
в. воз з двара́ — вы́везти теле́гу со двора́;
в. тава́р за грані́цу — вы́везти това́р за грани́цу;
яго́ вы́вез шчаслі́вы вы́падак — его́ вы́вез счастли́вый слу́чай;
в. дзяце́й у вёску — вы́везти (увезти́) дете́й в дере́вню;
◊ в. на сваі́х пляча́х — вы́везти на свои́х плеча́х
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
забы́ць сов.
1. (перестать помнить) забы́ть, позабы́ть; запа́мятовать;
я забы́ў ну́мар ва́шага тэлефо́на — я забы́л (позабы́л, запа́мятовал) но́мер ва́шего телефо́на;
2. в др. знач. забы́ть, позабы́ть;
ён забы́ў до́ма кні́гу — он забы́л (позабы́л) до́ма кни́гу;
вы нас зусі́м забы́лі — вы нас совсе́м забы́ли;
◊ з. даро́гу — (куды) забы́ть доро́гу (куда);
з. (чыю) хле́б-со́ль — забы́ть (чью) хле́б-со́ль
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
загляну́ць сов.
1. прям., перен. загляну́ть;
з. у во́чы — загляну́ть в глаза́;
з. у кні́гу — загляну́ть в кни́гу;
со́нца ~ну́ла ў акно́ — со́лнце загляну́ло в окно́;
2. (куда-л.) загляну́ть, заверну́ть;
я да вас ~ну́ за́ўтра — я к вам загляну́ за́втра;
◊ з. напе́рад (у за́ўтрашні дзень) — загляну́ть вперёд (в за́втрашний день);
з. у душу́ — загляну́ть в ду́шу
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прасу́нуць сов.
1. просу́нуть; (нитку — ещё) проде́ть, вдеть;
2. (двинуть между чем-л.) продви́нуть; протащи́ть;
3. (отодвигая в стороны, освободить пространство) раздви́нуть;
4. перен. (направить куда-л.) продви́нуть;
п. літарату́ру ў ма́сы — продви́нуть литерату́ру в ма́ссы;
5. перен., разг. протащи́ть; протолкну́ть;
ён усё ж ~нуў сваю́ кні́жку ў друк — он всё же протащи́л (протолкну́л) свою́ кни́гу в печа́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ступі́ць I сов. ступи́ть; шагну́ть;
с. не́калькі кро́каў — ступи́ть не́сколько шаго́в;
◊ кро́ку не с. — (без каго, чаго) ша́га не сту́пит (без кого, чего);
нага́ не с. — (куды) нога́ не сту́пит (куда);
не дава́ць кро́ку с. — не дава́ть ша́гу сде́лать;
кро́ку не́дзе с. — ша́гу не́где ступи́ть;
кро́ку не́льга с. — ша́гу нельзя́ ступи́ть
ступі́ць II сов. иступи́ть;
с. пілу́ — иступи́ть пилу́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)