ступі́ць I сов. ступи́ть; шагну́ть;

с. не́калькі кро́каў — ступи́ть не́сколько шаго́в;

кро́ку не с. — (без каго, чаго) ша́га не сту́пит (без кого, чего);

нага́ не с. — (куды) нога́ не сту́пит (куда);

не дава́ць кро́ку с. — не дава́ть ша́гу сде́лать;

кро́ку не́дзе с. — ша́гу не́где ступи́ть;

кро́ку не́льга с. — ша́гу нельзя́ ступи́ть

ступі́ць II сов. иступи́ть;

с. пілу́ — иступи́ть пилу́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)