загляну́ць сов.

1. прям., перен. загляну́ть;

з. у во́чы — загляну́ть в глаза́;

з. у кні́гу — загляну́ть в кни́гу;

со́нца ~ну́ла ў акно́ — со́лнце загляну́ло в окно́;

2. (куда-л.) загляну́ть, заверну́ть;

я да вас ~ну́ за́ўтра — я к вам загляну́ за́втра;

з. напе́рад (у за́ўтрашні дзень) — загляну́ть вперёд (в за́втрашний день);

з. у душу́ — загляну́ть в ду́шу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)