прыпадо́бнены (да каго, чаго) уподо́бленный (кому, чему)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падлаго́джваць (каго) несов., разг. угожда́ть (кому), ублажа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

правады́рстваваць (у каго) несов. (редко) предводи́тельствовать (кем)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапро́шванне (каго) ср. (действие) извине́ние (перед кем)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сва́тацца (да каго) несов. сва́таться (к кому)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удава́ць несов., разг. (каго)

1. выдава́ть; доноси́ть (на кого); см. уда́ць;

2. каго (принимать вид) прики́дываться (кем)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пошути́ть сов.

1. пажартава́ць;

2. (понасмехаться над кем, над чем) пажартава́ць (з каго, з чаго), папаке́пліваць (з каго, з чаго); (зло) пакпі́ць (з каго, з чаго); (долго, неоднократно) разг. папакпі́ць (з каго, з чаго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перамаўля́ць

‘перамаўляцца з кім-небудзь; перагаворваць што-небудзь і без прамога дапаўнення (пра каго-небудзь, што-небудзь, аб кім-небудзь, чым-небудзь); гаварыць даўжэй, больш за іншых, прымушаць замоўкнуць іншых (перамаўляць каго-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перамаўля́ю перамаўля́ем
2-я ас. перамаўля́еш перамаўля́еце
3-я ас. перамаўля́е перамаўля́юць
Прошлы час
м. перамаўля́ў перамаўля́лі
ж. перамаўля́ла
н. перамаўля́ла
Загадны лад
2-я ас. перамаўля́й перамаўля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час перамаўля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

перамо́віць

‘перамовіцца з кім-небудзь; перагаварыць што-небудзь і без прамога дапаўнення (пра каго-небудзь, што-небудзь, аб кім-небудзь, чым-небудзь); пагаварыць даўжэй, больш за іншых, прымусіць замоўкнуць іншых (перамовіць каго-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перамо́ўлю перамо́вім
2-я ас. перамо́віш перамо́віце
3-я ас. перамо́віць перамо́вяць
Прошлы час
м. перамо́віў перамо́вілі
ж. перамо́віла
н. перамо́віла
Загадны лад
2-я ас. перамо́ў перамо́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час перамо́віўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

презре́ть сов., книжн. занядба́ць (каго, што), адне́сціся з пага́рдай (да каго, чаго); (пренебречь) пагрэ́баваць (кім, чым).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)