а́зімутны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае дачыненне да азімута. Азімутны вугал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вёславы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да вясла ​1; з вёсламі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вірусалагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да вірусалогіі. Вірусалагічны метад даследавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

воўнапрадзі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да прадзення воўны. Воўнапрадзільны цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вуснапаэты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да вуснай народна-паэтычнай творчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удзе́льнасць, ‑і, ж.

Удзел у чым‑н., дачыненне да чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адносіны (мн.), дачыненне, справа, падыход

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

сувязь, дачыненне, зносіны (мн.), кантакт

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

акусты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да акустыкі. Акустычныя апараты. Акустычныя ваганні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акцэ́птны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае дачыненне да акцэпту. Акцэптная форма разліку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)