зашліфо́ўванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. зашліфоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашпі́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зашпільваць — зашпіліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашпунто́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зашпунтоўваць — зашпунтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашрубо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зашрубоўваць — зашрубаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заштрыхо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заштрыхоўваць — заштрыхаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заштуко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заштукоўваць — заштукаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашчэ́пліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зашчэпліваць — зашчапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зашываць — зашыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. збіваць — збіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збіра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. збіраць — сабраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)