аб’ядно́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аб’ядноўваць — аб’яднаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абязбо́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абязбольваць — абязболіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абязво́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абязводжваць — абязводзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аб’язджа́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аб’язджаць — аб’ездзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абяззбро́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абяззбройваць — абяззброіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абяско́лерванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абясколерваць — абясколерыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абясцэ́ньванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абясцэньваць — абясцэніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абясшко́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абясшкоджваць — абясшкодзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

авало́данне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. авалодваць — авалодаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баламу́цтва, ‑а, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. баламуціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)