паразве́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Развеяць усё, многае. Вецер паразвейваў лісце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абве́йваць, ‑ае; незак.

Тое, што і абвяваць. Лагодны вецер абвейваў твар. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бураве́й, ‑ю, м.

Паэт. Моцны вецер. Устане дзень — як волат-буравей. Лявонны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вест, ‑у, М ‑сце, м.

1. Захад, заходні кірунак.

2. Заходні вецер.

[Ням. West.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́ветрыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што.

1. Разбурыць пад уздзеяннем ветру, пад уплывам атмасферных ваганняў.

Вецер выветрыў торф.

2. Прымусіць што-н. знікнуць праветрываннем або пад уздзеяннем ветру.

В. смурод.

|| незак. выве́трываць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. выве́трыванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абадзьму́ць, -му́, -ме́ш, -ме́; -мём, -мяце́, -му́ць; -мі́; -му́ты; зак., каго-што (разм.).

1. Абвеяць, абдаць паветранай плынню.

Свежы вецер абадзьмуў твар.

2. Ачысціць, сагнаць што-н. зверху струменем паветра.

А. пыл.

|| незак. абдзіма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абдзіма́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суці́шыцца, -шуся, -шышся, -шыцца; зак.

1. Перастаць хвалявацца, заціхнуць, супакоіцца, уціхамірыцца.

С. пасля добрых навін.

Дзетвара суцішылася.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Аслабець у сваім праяўленні; спыніцца, перастаць.

Вецер суцішыўся.

Боль суцішыўся.

|| незак. суціша́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усхадзі́цца, -хаджу́ся, -хо́дзішся, -хо́дзіцца; зак.

1. Дайсці да крайняй ступені праяўлення чаго-н.; пачаць моцна дурэць, сваволіць.

Дзеці ўсхадзіліся, не суняць.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пачаць моцна бушаваць (пра з’явы прыроды).

Усхадзіўся вецер.

|| незак. усхо́джвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нечува́ны неслы́ханный; басносло́вный;

~ныя цэ́ны — неслы́ханные (басносло́вные) це́ны;

ве́цер ~най сі́лы — ве́тер неслы́ханной си́лы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сібе́рны разг.

1. жесто́кий;

с. чалаве́к — жесто́кий челове́к;

2. си́веркий;

с. ве́цер — си́веркий ве́тер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)