закасо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закасоўваць — закасаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заква́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заквашваць — заквасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закі́лзванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закілзваць — закілзаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закіса́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. закісаць — закіснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закіто́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закітоўваць — закітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заклада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закладаць — закласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закла́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закладваць — закласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закле́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заклейваць — заклеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заклёпванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заклёпваць — закляпаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закро́й, ‑ю, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закройваць — закроіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)