загляда́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заглядаць — заглянуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загушчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. загушчаць — загусціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задзярно́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. задзярноўваць — задзернаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задо́брыванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. задобрываць — задобрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зажыўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зажыўляць — зажывіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зазіра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зазіраць — зазірнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зазу́брыванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зазубрываць — зазубрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закаба́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закабальваць — закабаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закарко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закаркоўваць — закаркаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зака́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закасваць — закасаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)