вярчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вярцець, вярцецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

генеры́раванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. генерыраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіпербаліза́цыя, ‑і, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. гіпербалізаваць; перабольшанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзяўба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дзяўбці, дзяўбаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драселі́раванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. драселіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жлу́кчанне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. жлукціць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заблы́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заблытваць — заблытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забруко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. забрукоўваць — забрукаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забудо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. забудоўваць — забудаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забяга́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. забягаць — забегчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)