брыг, ‑а, м.

Двухмачтавае паруснае судна 18–19 ст., ваеннае або гандлёвае.

[Анг. brig.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вібрыён, ‑а, м.

Бактэрыя ў форме сагнутай палачкі або коскі. Халерны вібрыён.

[Фр. vibrion.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вінаро́бства, ‑а, н.

Выраб віна з вінаграду або іншых ягад ці пладоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

военача́льнік, ‑а, м.

Той, хто ўзначальвае войска або камандуе значнымі вайсковымі злучэннямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

казі́нец, ‑нцу, м.

Скрыўленне ў каленях пярэдніх ног каня, прыроджанае або траўматычнае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каметало́гія, ‑і, ж.

Галіна астраноміі, якая вывучае рух, будову або развіццё камет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кампане́йшчына, ‑ы, ж.

Разм. Пра бессістэмную нерэгулярную арганізацыю грамадскай або вытворчай работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кампрэ́сія, ‑і, ж.

Сцісканне паветра, газу або гаручай сумесі ў цыліндры рухавіка.

[Ад лац. compressio — сцісканне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ге́ма, ‑ы, ж.

Каштоўны камень з выразаным на ім надпісам або малюнкам.

[Лац. gemma.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гранатамётчык, ‑а, м.

Баец, які страляе з гранатамёта або кідае ручныя гранаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)