гуся́тніца, ‑ы, ж.

1. Птушніца, якая даглядае гусей.

2. Пасудзіна авальнай формы, у якой смажаць гусей і іншую птушку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дражэ́, нескл., н.

1. Сорт дробных цукерак акруглай формы. Шакаладнае дражэ.

2. Дазіраванае лякарства, вітаміны ў форме такіх цукерак.

[Фр. dragée.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

равелі́н, ‑а, м.

Асобнае самкнутае фартыфікацыйнае збудаванне трохвугольнай формы, размешчанае перад крапасным ровам паміж бастыёнамі. Аляксееўскі равелін Петрапаўлаўскай крэпасці.

[Фр. ravelin.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рубі́ла, ‑а, н.

Прылада працы першабытнага чалавека з каменя міндалепадобнай формы, патоўшчанага і закругленага ў аснове, завостранага на канцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сема́нтыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

1. Сэнсавае значэнне (слова, моўнага звароту, граматычнай формы).

2. Тое, што і семасіялогія.

[Ад грэч. sēmantikós — які абазначае, знак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трансцэндэнталі́зм, ‑у, м.

Ідэалістычнае філасофскае вучэнне, паводле якога апрыёрныя формы свядомасці папярэднічаюць вопыту і з’яўляюцца яго ўмовамі. Трансцэндэнталізм Канта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падабе́нства, -а, н.

1. Што-н. падобнае на што-н., з чым-н., наяўнасць агульных ці падобных рыс.

П. характараў.

2. Падобнасць, блізкасць, абумоўленая агульнасцю паходжання.

П. моў.

3. У геаметрыі: тоеснасць формы пры адрозненні велічыні.

П. двух трохвугольнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скры́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Ёмістасць звычайна чатырохвугольнай формы для захоўвання, укладвання чаго-н.

С. для цвікоў.

Паштовая с.

Снарадная с.

|| памянш. скры́начка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. скры́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

старасве́цкі, -ая, -ае.

1. Не сучасны па спосабе жыцця, звычках.

Старасвецкія формы гаспадарання.

2. Які быў даўней і захаваўся да гэтага часу; старамодны.

Старасвецкая каплічка.

Старасвецкае адзенне.

3. Вельмі стары.

Абапал гасцінца растуць старасвецкія дубы.

|| наз. старасве́цкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чамада́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Дарожная сумка прамавугольнай формы з адкідным векам і ручкай для перавозкі рэчаў.

|| памянш. чамада́нчык, -а, мн. -і, -аў, м.

|| прым. чамада́нны, -ая, -ае.

◊

Чамаданны настрой (разм., жарт.) — паходны настрой перад ад’ездам куды-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)