равелі́н, ‑а, м.

Асобнае самкнутае фартыфікацыйнае збудаванне трохвугольнай формы, размешчанае перад крапасным ровам паміж бастыёнамі. Аляксееўскі равелін Петрапаўлаўскай крэпасці.

[Фр. ravelin.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)