ціхахо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Пра таго, хто (або што) мае невялікую хуткасць, павольна рухаецца, перамяшчаецца.

Конь малады, але, відаць, ц.

Судна-ц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дрэйф, ‑у, м.

1. Рух ільдоў, судна і пад. пад дзеяннем ветру або цячэння.

2. Адхіленне судна або самалёта ад узятага курсу пад дзеяннем чаго‑н.

•••

Легчы ў дрэйф гл. легчы.

[Ад. гал. drijven.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абво́д, -у, М -дзе, м.

1. гл. абвесці.

2. Лінія ўмацаванняў вакол чаго-н. (спец.).

Унутраны а.

3. часцей мн. (абво́ды, -аў). Вонкавыя абрысы корпуса судна (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плашко́ўт, -а, М -ўце, мн. -ы, -аў, м.

Пласкадоннае бяспалубнае несамаходнае судна для перавозкі грузаў, для наводкі плывучых мастоў.

|| прым. плашко́ўтны, -ая, -ае.

П. мост (на плашкоўтах).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́буксіраваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Вывесці на буксіры судна, баржу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газатурбахо́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Судна, рухавіком якога з’яўляецца газавая турбіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кілявы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да кіля. Кілявая частка судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крабало́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лоўлі крабаў. Крабалоўнае судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мотафелю́га, ‑і, ДМ ‑люзе, ж.

Невялікае маторнае рыбалоўнае бяспалубнае судна.

[Ад слова мота... і іт. feluca.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафтаво́з, ‑а, м.

Самаходнае судна для перавозкі нафты налівам (без тары).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)