Verbum

нудо́та, -ы, ДМ -до́це, ж. (разм.).

1. Тое, што і нуда (у 1 і 3 знач.).

2. Пра млосны стан, які бывае перад ірвотай.

пры́цемак, -мку, м.

Паўзмрок, паўцемра пасля заходу сонца ці перад яго ўсходам або ў дрэнна асветленым памяшканні, месцы.

Набліжаўся п.

У гэтым пакоі заўсёды п.

напе́радзе, прысл. і прыназ.

1. прысл. На нейкай адлегласці перад кім-, чым-н.

Ісці н.

Н. быў лес.

2. прысл. У будучым.

У цябе яшчэ ўсё н.

Н. была цікавая работа.

3. прыназ. з Р. Выражае прасторавыя адносіны: ужыв. пры назве асобы ці прадмета, на некаторай адлегласці перад якімі хто-, што-н. знаходзіцца.

Ісці н. ўсіх.

Сесці н. каго-н.

вестыбю́ль, -я, мн. -і, -яў, м.

Вялікае памяшканне перад уваходам ва ўнутраныя часткі якога-н., пераважна грамадскага, будынка.

В. тэатра.

В. метро.

|| прым. вестыбю́льны, -ая, -ае.

спа́саўка, -і, ДМ -саўцы, мн. -і, -савак, ж.

1. Пост перад Спасам (у 3 знач.)

2. Гатунак груш, якія паспяваюць к Спасу (у 3 знач.).

напро́ці, прысл. і прыназ. (разм.).

1. прысл. Тое, што і насупраць, насупроць.

Сядзець н.

2. прыназ. з Р. Прама перад кім-н.

Сын сядзеў н. бацькі.

сумле́нны, -ая, -ае.

1. Які валодае высокімі маральнымі якасцямі, пачуццём адказнасці перад іншымі.

С. працаўнік.

2. Бездакорны ва ўсіх адносінах.

Сумленнае імя.

|| наз. сумле́ннасць, -і, ж.