напро́ці, прысл. і прыназ. (разм.).
1. прысл. Тое, што і насупраць, насупроць.
Сядзець н.
2. прыназ. з Р. Прама перад кім-н.
Сын сядзеў н. бацькі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)