Verbum

спаласну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

Злёгку змыць з сябе пыл, пот.

С. ў рэчцы пасля малацьбы.

|| незак. спало́сквацца, -аюся, -аешся, -аецца.

недалічы́цца, -лічу́ся, -лі́чышся, -лі́чыцца; зак., каго-чаго.

Выявіць пры падліку недахоп, адсутнасць каго-, чаго-н.

Пасля атакі недалічыліся некалькіх байцоў.

|| незак. недалі́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

пада..., прыстаўка.

Ужыв. замест «пад...»:

1) перад збегам зычных, напр.: падагнаць, падарваць;

2) перад зычнымі, пасля якіх пішацца мяккі знак або апостраф, напр.: падалью, падаб’ю.

памі́нкі, -нак.

Абрадавы абед у памяць памерлага пасля хаўтур або праз пэўны тэрмін з дня смерці.

Запрашаць родных на п.

Справіць п. па кім-н.

пані́кнуць, -ну, -неш, -не; пані́к, -кла; -ні; зак.

1. гл. нікнуць.

2. перан. Паддацца прыгнечанаму настрою; стаць духоўна разбітым.

Пасля пачутых слоў чалавек адразу панік.

пры́цемак, -мку, м.

Паўзмрок, паўцемра пасля заходу сонца ці перад яго ўсходам або ў дрэнна асветленым памяшканні, месцы.

Набліжаўся п.

У гэтым пакоі заўсёды п.

гука́нне, -я, н. (разм.).

1. гл. гукаць.

2. Перагукванне, каб сабрацца разам.

○

Гу́канне вясны — старажытны язычніцкі вясновы абрад, які сімвалізуе абуджэнне прыроды пасля працяглай зімы.

яфрэ́йтар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Другое ў парадку старшынства (пасля радавога) званне салдата, а таксама салдат, які мае гэта званне.

|| прым. яфрэ́йтарскі, -ая, -ае.

расшука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Знайсці пасля пошукаў.

Р. сваякоў.

Р. патрэбную кнігу.

|| незак. расшу́кваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расшу́кванне, -я, н.