яйцападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Формай падобны на яйцо; авальны. Яйцападобны камень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блізкаро́днасны, ‑ая, ‑ае.

Падобны па асноўных уласцівасцях, прыкметах; звязаны агульнасцю паходжання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абалване́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Адурэлы, падобны на балвана, з рысамі балвана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каралападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны на каралы (у 2 знач.). Каралападобны грыб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

квазізо́ркавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да квазізоркі; падобны на зорку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мінарэ́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мінарэта, падобны да мінарэта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ніткападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які падобны на нітку, нагадвае нітку. Ніткападобныя малекулы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паддубо́вік, ‑а, м.

Грыб з жоўта-бурай шапкай, падобны на баравік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парашкападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны на парашок, у выглядзе парашку. Парашкападобная салетра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пастападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны на пасту, з уласцівасцямі пасты. Пастападобная фарба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)