патра́піцца, ‑трапіцца; зак.

Разм. Трапіцца, здарыцца. У Класы кіпела жаданне хапіць што самае першае патрапіцца пад рукі. Чорны. — Хто ж яе ведае? Ці мала што можа патрапіцца ў нашым жыцці, — казала адна жанчына. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фельето́н, ‑а, м.

Кароткі артыкул на злабадзённую тэму, у якім высмейваюцца якія‑н. недахопы. А Лемяшэвіч, магчыма, гаварыў залішне многа; гэта — ад узрушанасці і ад несвядомага жадання паказаць, што фельетон яго мала кранае. Шамякін.

[Фр. feuilleton.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мно́га нареч.

1. в разн. знач. мно́го;

м. ве́даць — мно́го знать;

м. прасі́ць — мно́го проси́ть;

2. в знач. сказ. мно́го;

гэ́тага мне м.э́того мне мно́го;

ні м. ні ма́ла — ни мно́го ни ма́ло;

м. ду́маць пра сябе́ — мно́го мнить о себе́;

ці м., ці ма́ла — до́лго ли, ко́ротко ли;

м. шу́му з нічо́гапогов. мно́го шу́ма из ничего́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дамасе́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Пра таго, хто мала бывае на людзях і праводзіць свой вольны час дома. З суседзямі асаблівай дружбы не было, пісьменнік стаў дамаседам, чытаў і пісаў у сваёй каморцы. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

артысты́зм, ‑у, м.

Высокае майстэрства, віртуознасць. Да гэтага часу я дзівіўся працавітасці, вялікай велічы таго, што зроблена, мужным формам, яснаму зроку мастака, артыстызму, з якім выканана кожная драбніца, і не ведаў, што гэтага мала. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няўжы́ўчывы, ‑ая, ‑ае.

Які дрэнна ўжываецца з іншымі людзьмі. Кватарант пападаліся нейкія то няўжыўчывыя, то вельмі патрабавальныя. Шахавец. Ці мала ёсць такіх няўжыўчывых людзей, якім ніколі не дагодзіш. Асіпенка. // Які ўласцівы такому чалавеку. Няўжыўчывы характар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разво́зчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца развозам чаго‑н. Насільшчыкі і развозчыкі мэблі пры магазіне мала калі бачылі ў сваёй практыцы такую жанчыну, якая б так спрытна таргавалася і дамагалася свайго без доўгай гаворкі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рызыка́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Смелы, адважны чалавек. Настойлівыя рызыканты, яны ныралі ў цёмную ноч, мала думаючы дый не ведаючы, што іх чакае, калі зловяць. Брыль. — Бач ты яго, рызыканта! Перад машынай дарогу пераязджаць! Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ску́па,

1. Прысл. да скупы.

2. безас. у знач. вык. Недастаткова, мала чаго‑н. І хоць.. з хлебам было скупа, радасць людзей ад гэтага не спахмурнела. Самае галоўнае, што скончыліся бадзянні, невядомасць і трывога. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пры́караткі ’караткаваты’ (ТСБМ; брасл., Сл. ПЗБ), сюды ж пры́каратка ’невялікая колькасць’ (Інстр. 3), пры́каратка ’недастакова, мала; караткавата’ (Нас., Шат.), прыкараць ’караткавата’ (Жд.). Вытворныя ад кораня каро́т‑/ко́рат‑ з семантыкай непаўнаты, якая захоўваецца ў прэфіксе. Цвяткоў (Запіскі, 1, 51) бачыць тут паралель да польск. przykrótki ’караткаваты’. Гл. каро́ткі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)