ма́ла, прысл.
1. Нямнога, у невялікай колькасці.
М. зрабіў.
М. людзей.
М. часу.
2. Недастаткова, менш, чым патрэбна.
У пакоі м. (безас., у знач. вык.) святла.
◊
Мала таго (разм.), у знач. пабочн. сл. — акрамя таго.
Мала што (разм.) — не мае значэння, што з таго.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ма́ла
1. нареч. ма́ло, немно́го;
ён м. гаво́рыць — он ма́ло говори́т;
м. кары́сці ад гэ́тага — ма́ло (немно́го) по́льзы от э́того;
м. фа́ктаў прыве́дзена — ма́ло фа́ктов приведено́;
2. в знач. безл. сказ. ма́ло, недоста́точно;
на паку́пку м. гро́шай — на поку́пку ма́ло (недоста́точно) де́нег;
хі́ба яму́ м. рабо́ты? — ра́зве ему́ ма́ло (недоста́точно) рабо́ты?;
м. сказа́ць, трэ́ба зрабі́ць — ма́ло (недоста́точно) сказа́ть, на́до сде́лать;
◊ м. што — ма́ло (ли) что;
і кло́пату (го́ра) м. — и го́ря ма́ло;
ці м. як — ма́ло (ли) как;
ма́ла хто — ма́ло кто, немно́гие;
ці м. які́ — ма́ло (ли) како́й;
ці м. дзе — ма́ло (ли) где;
ці м. хто — ма́ло (ли) кто;
м. таго́, што... — ма́ло того́, что...;
ча́су м. (няма́) — вре́мя не те́рпит;
м. ка́шы еў — ма́ло ка́ши ел;
ні мно́га ні м. — ни мно́го ни ма́ло;
ці мно́га, ці м. — до́лго ли, ко́ротко ли
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
ма́ла, прысл.
1. У невялікай, недастатковай колькасці, ступені; нямнога. Калодзеж быў неглыбокі, і вады ў ім было мала. Колас. Віктар пачаў апавядаць усё зусім спакойна, разважна, нібы справа гэта зусім мала яго і абыходзіла. Зарэцкі. Сёння ў ашчаднай касе нешта было мала людзей, зусім не так, як звычайна. Васілёнак.
2. Недастаткова; менш, чым патрэбна. У пакоі мала святла, толькі пад столлю — маленькая цьмяная лямпачка. Шамякін. Заняты нялёгкай вучобай, Яўген мала звяртаў увагі на сястру. Карпаў. / у знач. вык. з інф. [Даміра:] — Гад. Такіх расстрэльваць мала. Ну і тып. Асіпенка. // Разм. Рэдка, не часта. Мала Днём мы бачымся з табой. Куляшоў.
3. У спалучэнні з займеннікамі і прыслоўямі «хто», «што», «дзе», «калі» азначае: нямногія, нямногае; у нямногіх месцах, рэдка і г. д. Працуючы бондарам, .. [Раман] жыў ля самага лесу і зусім рэдка бываў на вёсцы і мала з кім удаваўся ў гаворку. Кавалёў. А вось і возера-акно, Якога мала дзе пабачыш. Колас.
•••
І гора мала каму — пра абыякавыя, няўважлівыя адносіны да каго‑, чаго‑н.; пра адсутнасць хвалявання з чыйго‑н. боку.
Мала кашы еў (з’еў) гл. есці.
Мала таго (у знач. пабочн.) — акрамя таго. [Галаўня:] «Цяпер.. [Сцяпан] абняславіць мяне. Мала таго, яшчэ з работы паляціш...» Гроднеў.
Мала што — што з таго; не мае значэння.
Ні многа ні мала гл. многа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ма́ла прысл wénig; nicht genügend, nicht genúg, nicht áusreichend (недастаткова);
ма́ла хто ве́дае гэта das weiß kaum jémand, das wíssen nur wénige;
ма́ла таго́ (у знач пабочн слова) áußerdem; nicht nur, nicht alléin (не толькі);
ні мно́га ні ма́ла nicht mehr und nicht wéniger;
ма́ла што мо́жа зда́рыцца wer weiß, was álles passíeren [geschéhen] kann;
◊ лепш ма́ла, чым нічо́га étwas ist bésser denn nichts
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Ма́ла, ма́ло ’нямнога, ледзь, амаль, недастаткова’ ашм. ’рэдка’ (ТСБМ, Сцяшк., Бяльк., Сцяц., ТС, Нар. Гом.). Прыслоўе да малы́ (гл.). Гл. яшчэ ма́лна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
мала...
Першая састаўная частка складаных слоў са знач. малы, мала, напр.: малаалкагольны, малакаларыйны, малапясчаны, малатлусты, малавоблачны, малалессе, малаплодны, малафарматны, малапавярховы, малавыражаны, маладаследаваны, маладзейсны, маланаселены, малаабгрунтаваны, малаадукаваны, маладойны, малазабяспечаны, малапрыстойны, маласпрактыкаваны, малапатрыманы, малаўжываны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
мала, нямнога, няшмат, небагата, недастаткова, крыху, крышку, трохі, трошкі; вобмаль (разм.); скупа, нягуста, жменя (перан.) □ у абрэз, пад абрэз, капля ў моры, кот наплакаў, як кот наплакаў, каціныя слёзы, як панюхаць, на панюх табакі, на макава зерне, хоць на зуб, хоць запалі, пад языком, з камароў нос, як у камара, не бог ведае колькі, як бабе сесці
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
ма́ла-пама́лу, прысл.
Паступова, патроху.
М. разгаварыліся.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
мала...
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам «малы», «мала», напрыклад: маладаходны, маларослы, малазямельны, маладаступны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ма́ла-пама́лу нареч. ма́ло-пома́лу
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)