няпарнакапы́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які належыць да атрада млекакормячых з няцотным лікам пальцаў. Няпарнакапытная жывёла.

2. у знач. наз. няпарнакапытныя, ‑ых. Атрад млекакормячых, да якога адносяцца конь, насарог і тапір.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

празыва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Насіць імя, назву, прозвішча; звацца. [Стрыбульскі:] — Дзейнічае тут партызанскі атрад. Празываецца «Дзед з барадою». Мележ. Кожны месяц настае маладзік перад нядзеляю, — маладзіковай празываецца тая нядзеля. Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Недастатковы па колькасці, велічыні. Калі так — гайда дахаты, Малаваты наш атрад. Броўка. У Закуцці людзі як людзі. Можа, трошкі гаспадарка запушчана. Кароўнік трэба пашырыць, малаваты. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарака́навы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да таракана. // Такі, як у таракана (звычайна пра вусы).

2. у знач. наз. тарака́навыя, ‑ых. Атрад насякомых, да якога адносяцца розныя віды тараканаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Па́ртыя ’палітычная арганізацыя, якая выражае інтарэсы грамадскага класа або слоя; група людзей, аб’яднаных для якой-небудзь мэты, атрад; пэўная колькасць якіх-небудзь прадметаў’ (ТСБМ), па́рція ’група, брыгада’ (ТС). Праз рус. па́ртия ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 78), дзе з польск. partja або ням. Partie < франц. partie ад лац. partīta: partīri ’дзяліць’ (гл. Фасмер, 3, 209).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

галаўны́ в разн. знач. головно́й;

г. ўбор — головно́й убо́р;

г. боль — головна́я боль;

○ г. атра́д — головно́й отря́д;

г. мозг — головно́й мозг

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узбро́ены прич., прил., в разн. знач. вооружённый;

у. атра́д — вооружённый отря́д;

~нае паўста́нне — вооружённое восста́ние;

◊ у. да зубо́ў — вооружённый до зубо́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

налі́чвацца, ‑аецца; незак.

Быць, мецца ў наяўнасці, у пэўнай колькасці. У 1915 годзе ў [Белавежскай] пушчы налічвалася семсот трыццаць зуброў. В. Вольскі. Атрад павялічваўся. У ім ужо налічвалася каля чатырохсот партызан. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перавы́рашыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., што.

Прыняць другое рашэнне. Перавырашыць пытанне. □ Атрад ехаў на адну з будоўляў, але недзе перавырашылі і накіравалі на лесараспрацоўкі, дзе нарыхтоўвалі драўніну на тую будоўлю. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпачкава́цца, ‑куецца; зак.

1. Узнікнуць шляхам бясполага размнажэняя, развіцца з ночкі. З апалай галінкі адпачкаваўся куст агрэсту.

2. перан. Аформіцца ў самастойную адзінку, выдзеліўшыся з агульнага цэлага. З брыгады адпачкаваўся атрад падрыўнікоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)