водаачышча́льнік, ‑а, м.

Спец. Апарат для ачысткі вады; фільтр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пылаўсмакта́льны, ‑ая, ‑ае.

Які ўсмоктвае, збірае пыл. Пылаўсмактальны апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рата́тар, ‑а, м.

Апарат для капіравання рукапісаў, чарцяжоў, малюнкаў.

[Ад лац. rotare — круціць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэкупера́тар, ‑а, м.

Спец. Апарат для рэкуперацыі. Трубчасты рэкуператар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вестыбуля́рны, -ая, -ае.

У выразе: вестыбулярны апарат (спец.) — орган у хрыбетных жывёлін і чалавека, які з’яўляецца часткай унутранага вуха і служыць для каардынацыі рухаў і захавання раўнавагі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лета́тельный лята́льны;

лета́тельный аппара́т лята́льны апара́т;

лета́тельная перепо́нка зоол. лята́льная перапо́нка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аэраста́т, ‑а, М ‑таце, м.

Паветраплавальны апарат, напоўнены газам больш лёгкім, чым паветра, што дазваляе яму ўзнімацца і трымацца ў паветранай прасторы; паветраны шар.

•••

Змейкавы аэрастат — лятальны апарат змеепадобнай формы.

[Ад грэч. aēr — паветра і statos — які стаіць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паветраахаладжа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паветраахаладжальніка. Паветраахаладжальны апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аэрапла́н, ‑а, м.

Уст. Лятальны апарат, цяжэйшы за паветра; самалёт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінака́мера, ‑ы, ж.

Апарат, прызначаны для здымкі кінафільмаў. Аб’ектыў кінакамеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)