абсме́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абсмейваць — абсмяяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсмо́ктванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абсмоктваць — абсмактаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абстру́гванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абстругваць — абстругаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абто́чванне, ‑я, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абточваць — абтачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абува́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абуваць — абуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абціска́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абціскаць — абціснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абця́гванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абцягваць — абцягнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абцяжа́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абцяжарваць — абцяжарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абцяка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абцякаць — абцячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абцярэ́бліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абцярэбліваць — абцерабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)