зрачы́ся (каго, чаго) сов., разг. отре́чься (от кого, чего);

з. сваі́х слоў — отре́чься от свои́х слов;

з. бацько́ў — отре́чься от роди́телей

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапасо́ўвацца несов.

1. (да чаго) в разн. знач. согласо́вываться (с чем); см. дапасава́цца I;

2. страд. согласо́вываться; приспоса́бливаться; применя́ться; см. дапасо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папакпі́ць (з каго, чаго) сов., разг. (долго, неоднократно) понасмеха́ться (над кем, чем), поиздева́ться (над кем, чем), зло пошути́ть (над кем, чем)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыстасава́цца (да чаго) сов. приспосо́биться (к чему), примени́ться (к чему); принорови́ться (к чему);

п. да абста́він — приспосо́биться (примени́ться, принорови́ться) к обстоя́тельствам

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падне́сены

1. (да каго, чаго, к каму, чаму) поднесённый (к кому, чему);

2. поднесённый, преподнесённый;

1, 2 см. падне́сці 1, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́касць ж., в разн. знач. ка́чество ср.;

інспе́кцыя па ~сці — инспе́кция по ка́честву;

◊ у ~сці — (каго, чаго) в ка́честве (кого,чего)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панава́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Наваліць, нагрузіць на каго‑, што‑н. вялікую колькасць чаго‑н. Панавальваць галля на кастры. Панавальваць бярвення на машыны.

2. Накідаць у беспарадку многа чаго‑н.

3. звычайна безас. Нападаць у вялікай колькасці. Панавальвала снегу ўпояс.

4. Зрабіць шляхам валення многа чаго‑н. Панавальваць валёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыляга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да прылегчы.

2. да чаго. Размяшчацца блізка да чаго‑н., знаходзіцца ў непасрэднай блізкасці ад чаго‑н.; прымыкаць да чаго‑н. Да Ямскіх — вёскі і поля — прылягае лес і балота. Пташнікаў. Хлеў прылягае да хаты, а пуня да хлява, вугламі на захад. Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навыпуска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.

1. Выпусціць, вызваліць многіх.

2. Вырабіць, выпрацаваць вялікую колькасць чаго‑н. // Выдаць, надрукаваць многа чаго‑н. Павыпускаць кніг. Навыпускаць лістовак. // Пусціць у абарачэнне ў вялікай колькасці. Навыпускаць марак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назвалака́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Цягнучы, зняць з чаго‑н. або адкуль‑н. у вялікай колькасці. Назвалакаць мяшкоў з воза.

2. Сабраць, сцягнуць у адно месца вялікую колькасць чаго‑н. Назвалакаць кучу галля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)