Verbum

панарыва́ць ​¹, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Нарваць ​¹ вялікую колькасць чаго‑н.

2. Парваць многа чаго‑н. Панарываць паперы.

панарыва́ць ​², ‑ае; зак.

Нарваць ​², нагнаіцца — пра ўсё, многае.

панарыва́ць ​³, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Нарыць чаго‑н. у вялікай колькасці або ў многіх месцах. [Старое дрэва] ляжала ля самай дарогі, .. пазасыпалася жоўтым пяском, які невядома адкуль браўся тут, — мусіць, яго панарывалі краты, точачы норы. Пташнікаў.