непрыкме́тнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць непрыкметнага. З той жа ціхай непрыкметнасцю, з якою надышоў гэты хмарны і непагодлівы вечар, пачаўся .. рэдкі дождж. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плаксу́н, ‑а, м.

Разм. Той, хто часта плача, плакса. [Стары:] — А вось гэты плаксун, — ён кіўнуў у бок калыскі, — са мной застаўся. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

круць, выкл. у знач. вык.

Разм. Ужываецца ў значэнні дзеясловаў крутнуць і крутнуцца. Конік той круць назад ды дай бог ногі. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

семафо́ршчык, ‑а, м.

1. Чыгуначны рабочы, які кіруе семафорам.

2. Той, хто перадае, а таксама прымае сігналы па семафору (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скапцава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Па выгляду падобны на скапца. Скапцаваты чалавек нясмела падкраўся да вясёлай купкі чыноў, як той пабіты сабака. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слабаво́льнасць, ‑і, ж.

Слабая воля; бесхарактарнасць. І глядзеў [Ярмалінскі] на краўца так, што той, ад слабавольнасці, Не ведаў, дзе надзець свае вочы. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спартсме́н, ‑а, м.

Той, хто сістэматычна або прафесіянальна займаецца спортам. Адменны спартсмен, .. [Віташкевіч] праз які год едзе ў Мінск на лыжныя спаборніцтвы. Кавалёў.

[Англ. sportsman.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стагава́льшчык, ‑а, м.

Той, хто складае стагі. Часта .. [Дзямід Сыч] прыязджаў на луг пад вечар,.. спешным крокам падаваўся да стагавальшчыкаў альбо да касілак. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стажо́р, ‑а, м.

Той, хто праходзіць стажыроўку дзе‑н. [Трыпут:] — Бяру цябе ў стажоры. І бяру абавязацельства: за дзень вывучыць спецыяльнасці шафёра... Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

танкі́ст 1, ‑а, М ‑сце, м.

Ваеннаслужачы танкавых войск.

танкі́ст 2, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто мые танкі ​2 на танкеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)