абле́пліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аблепліваць — абляпіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблі́к, ‑у, м.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. аблічыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абліпа́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абліпаць — абліпнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абліцо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абліцоўваць — абліцаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблі́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аблічваць — аблічыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абло́мванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абломваць — абламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абло́мліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абломваць — абламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абло́ўліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аблоўліваць — аблавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблюбо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аблюбоўваць — аблюбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абляга́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аблягаць — аблегчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)