абкі́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкідваць — абкі́даць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкіто́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкітоўваць — абкітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкле́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абклейваць — абклеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абко́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкорваць — абкарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абко́рмліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкормліваць — абкарміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкрада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкрадаць — абкрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкра́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкрадваць — абкрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкружэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкружаць — абкружыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абку́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкусваць — абкусаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абла́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абладжваць — абладзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)