Verbum

здрабні́ць, здрабню, здробніш, здробніць; зак., што.

1. Зрабіць дробным, драбнейшым. Здрабніць сілас.

2. перан. Зрабіць менш значным, менш істотным. Здрабніць ідэйны замысел твора.

зра́нены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад зраніць.

2. у знач. прым. Са слядамі ран. Зраненыя грудзі. // перан. Змучаны, спакутаваны. Зраненая душа.

імпатэ́нтны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да імпатэнцыі. Імпатэнтны стан. // Які пакутуе на імпатэнцыю.

2. перан. Бяссільны што‑н. зрабіць, творча бясплодны.

крэціні́зм, ‑у, м.

1. Прыроджаная разумовая адсталасць і фізічная недаразвітасць, абумоўленыя парушэннем функцый шчытападобнай залозы і галаўнога мозгу.

2. перан. Тупасць, абмежаванасць розуму.

лізу́н, ‑а, м.

Разм.

1. Той, хто любіць лізаць, лізацца (пра жывёл).

2. Той, хто любіць цалаваць, цалавацца.

3. перан. Ліслівец, падлізнік, падхалім.

малакашто́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае вялікай каштоўнасці; недарагі. Малакаштоўныя віды паліва. // перан. Які не мае вялікага значэння; не вельмі патрэбны. Малакаштоўныя звесткі.

накалі́ць, ‑калю, ‑каліш, ‑каліць; зак., каго-што.

1. Тое, што і напаліць (у 2 знач.).

2. перан. Разм. Давесці да напружанага, узбуджанага стану.

накася́к, прысл.

Не прама, убок ад прамога кірунку; наўскасяк. Сцежка ішла накасяк. / у перан. ужыв. Так, сяк, накасяк, абы не па-людску. Прыказка.

натарахце́ць, ‑хчу, ‑хціш, ‑хціць; зак.

Разм.

1. Нарабіць шуму, тарахцення.

2. перан.; чаго і без дап. Хутка і многа наварыць чаго‑н.; набалбатаць.

нежыццяздо́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не мае здольнасці падтрымліваць і захоўваць жыццё. Нежыццяздольныя клеткі арганізма.

2. перан. Няздольны існаваць і развівацца. Нежыццяздольная тэорыя.