ацяка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ацякаць — ацячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацярэ́бліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ацярэбліваць — ацерабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ачалаве́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ачалавечвацца — ачалавечыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ачу́ньванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ачуньваць — ачуняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ачэ́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ачэсваць — ачасаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ашалёўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ашалёўваць — ашаляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ашу́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ашукваць — ашукаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ашчэ́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ашчэрваць — ашчэрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баламу́цтва, ‑а, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. баламуціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баластава́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. баластаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)