надарва́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць надарванага (у 2 знач.). У голасе чулася надарванасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наду́манасць, ‑і, ж.

Уласцівасць надуманага (у 2 знач.). Надуманасць сюжэта. Надуманасць сітуацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недаскана́ласць, ‑і, ж.

Уласцівасць недасканалага; адсутнасць дасканаласці ў чым‑н. Недасканаласць ўліку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

незычлі́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць незычлівага; незычлівыя, непрыязныя адносіны да каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неўкамплектава́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан неўкамплектаванага; адсутнасць камплекта штата. Неўкамплектаванасць лабараторыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неўпарадкава́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан неўпарадкаванага. Сацыяльная неўпарадкаванасць. Неўпарадкаванасць расходавання сродкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераня́тлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць перанятлівага; здольнасць пераймаць, засвойваць што‑н. ад другіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамізна́, ‑ы, ж.

Уласцівасць прамога (у 1 знач.). Прамізна дарогі. Прамізна тунеля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

працаёмкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць працаёмкага; патрэба ў вялікай затраце працы. Знізіць працаёмкасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прына́днасць, ‑і, ж.

Уласцівасць прынаднага. [Праксэда] падабалася сваёй жаночай прынаднасцю, ціхай лагоднасцю. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)