аскраба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аскрабаць — аскрэбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аскрэ́бванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аскрэбваць — аскрэбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аску́бванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аскубваць — аскубці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асме́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. асмейваць — асмяяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асна́шчванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аснашчваць — аснасціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асно́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. асноўваць — аснаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асо́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. асочваць — асачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аспрэ́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аспрэчваць — аспрэчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

астру́гванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. астругваць — астругаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

астыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. астываць — астыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)