глі́нішча, ‑а, н.

Месца здабычы гліны. Пніцкі.. палез з рыдлёўкаю ў раскапанае глінішча. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зле́глы, ‑ая, ‑ае.

Які прыгнуўся да зямлі, палёг. Трава была злеглая і зблеклая. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знябы́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Змораны, змучаны. На палку, здарожаны, знябыты, абарваны, сядзеў Гарус. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кня́жы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і княжацкі. [З узгорка] відаць .. чорная вежа сярэдневяковага княжага замка. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

магістра́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да магістрата. [Клебер] пачаў працаваць ў магістрацкім рахункаводстве. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напасляза́ўтра, прысл.

Праз дзень, пачынаючы ад сённяшняга. Назаўтра .. [Тварыцкі] зноў сюды прыходзіў, напаслязаўтра таксама. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

о́ступам, прысл.

Абл. Цесна абступіўшы; вакол. Мы оступам стаялі каля гэтага растрыбушанага воза. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабу́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Абудзіць усіх, многіх. Сваім стрэлам.. [Хурс] паабуджваў людзей. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павуча́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць павучальнага. Нарэшце Ладымер пачаў надаваць сваёй гаворцы тон павучальнасці. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парабчу́к, ‑а, м.

Разм. Парабак-падлетак. [Зося:] — Дык гэта былы Сегенецкага парабак, парабчук, пастушок. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)