запаво́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што.

Зрабіць больш павольным.

З. бег.

Машына запаволіла ход.

|| незак. запаво́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крупадзёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Машына для вырабу круп, а таксама невялікае прадпрыемства, дзе вырабляюць крупы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

снопавяза́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Сельскагаспадарчая машына, якая косіць сцёблы збажыны і вяжа іх у снапы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

но́жны², но́жнаў.

1. Вялікія нажніцы.

Садовыя н.

2. Машына для рэзання чаго-н. з дапамогай пары вялікіх нажоў.

Дыскавыя н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лінаты́п, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Друкарская машына, якая адлівае набор цэлымі радкамі.

|| прым. лінаты́пны, -ая, -ае.

Л. набор.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рафінёр, -а, м.

Машына для раздрабнення і ачысткі грубых валакністых матэрыялаў у папяровай вытворчасці.

|| прым. рафінёрны, -ая, -ае.

Рафінёрная маса.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэхні́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (разм.).

1. Работніца, якая прыбірае памяшканне; прыбіральшчыца.

2. Машына тэхнічнай дапамогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зернедрабі́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Машына для драблення зерня, якое ідзе на корм.

|| прым. зернедрабі́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нака́там, прысл.

1. Коцячы, перамяшчаць што-н. круглае.

Грузіць бочкі н.

2. Па інерцыі, сваім ходам.

Машына з узвышша рухалася н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пагру́зчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Самаходная машына для пагрузкі і разгрузкі матэрыялаў і перамяшчэння іх на невялікую адлегласць.

Аўтаматычны п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)