Валакні́на ’мяты лён і пласкані’ (КЭС). Да валакно і суфікса ‑ін з рэчыўным значэннем.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ По́валач ’нацяганы, зблытаны лён ці інш.’ (Нар. сл.). Ад павалачы ’пацягнуць’ (Касп.) < бачачы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кусці́цца, ‑ціцца; незак.

Расці кустом, разгаліноўвацца ў выглядзе куста. Там расце лён-даўгунец, каласіцца высокае жыта, кусціцца кармавая бульба. Пестрак. Будуць свежым лісцем шалясцець бярозы, Будзе рунь кусціцца пышна па вясне! Васілёк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сце́лішча, ‑а, н.

Месца, дзе рассцілаюць лён, каноплі або палатно для адбельвання. Падняўшы трасту са сцелішча, пачалі яе церці, трапаць, узважваць ільновалакно. Бялевіч. Да вайны ў .. [гумне] складвалі знятыя са сцелішча каноплі. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атрапа́цца сов.

1. (про лён, пеньку и т.п.) вы́трепаться;

2. (очиститься от пыли, крошек и т.п.) отряхну́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папераціра́ць сов. (во множестве)

1. в разн. знач. перетере́ть;

2. (лён, коноплю) перемя́ть;

3. (вытирая, очистить) протере́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераціра́ць несов.

1. в разн. знач. перетира́ть;

2. (лён, коноплю) перемина́ть;

3. истира́ть;

1-3 см. пераце́рці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растрепа́ть сов.

1. разг. растрапа́ць, пашарпа́ць, падра́ць;

2. (взлохматить, взъерошить) разг. растрапа́ць, раскудла́ціць;

3. (лён, пеньку) растрапа́ць, атрапа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Трэ́льніца ‘жанчына, якая трэ лён’ (Жд. 1). Да це́рці (гл.). Параўн. траля, тра́льня < тра́лля (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

павычэ́сваць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Вычасаць усё, многае (гл. вычасаць ​1). Павычэсваць валасы. Павычэсваць лён.

павычэ́сваць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Вычасаць, абчасаць усё, многае (гл. вычасаць ​2). Павычэсваць дошкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)