Verbum

апаліты́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць апалітычнага; ухіленне ад ўдзелу ў грамадска-палітычным жыцці.

аргані́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць арганічнага ​² (у 2 знач.); непарыўная звязанасць, суцэльнасць.

абавязко́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць абавязковага. Абавязковасць працы для ўсіх працаздольных членаў грамадства.

абво́странасць, ‑і, ж.

Уласцівасць абвостранага (у 3, 4 знач.). Абвостранасць пачуццяў, успрыняцця.

гару́часць, ‑і, ж.

Уласцівасць гаручага ​¹; здольнасць гарэць. Бензін мае высокую гаручасць.

геліятрапі́зм, ‑у, м.

Уласцівасць раслін рэагаваць рухам, паваротам на дзеянне сонечнага святла.

гняўлі́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць гняўлівага. Мужняя шчырая ласка папярэдзіла кабеціну гняўлівасць. Гартны.

гравіта́цыя, ‑і, ж.

Уласцівасць матэрыі, якая выражаецца ва ўзаемапрыцягненні цел; сусветнае прыцягненне.

[Ад лац. gravitas — цяжар.]

дро́бязнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і якасць дробязнага (у 1 знач.). Дробязнасць інтарэсах).

дыямагнеты́зм, ‑у, м.

Уласцівасць некаторых рэчываў адштурхвацца (а не прыцягвацца) полюсамі магнітаў.