нагрубі́ць, ‑грублю, ‑грубіш, ‑трубіць; зак., каму і без дап.

Разм. Тое, што і нагрубіяніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ну́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., на каго і без дап.

Разм. Аднакр. да нукаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падзёўбваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што і без дап.

Дзяўбці пакрысе, час ад часу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памаро́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго-што і без дап.

Разм. Марочыць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памудрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., над чым і без дап.

Разм. Мудраваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паня́ньчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго і без дап.

Няньчыць некаторы час. Паняньчыць дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папаву́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго і без дап.

Разм. Тое, што і папавудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папапі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што, чаго і без дап.

Тое, што і папапісаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пацадзі́ць, ‑цаджу, ‑цэдзіш, ‑цэдзіць; зак., што і без дап.

Цадзіць некаторы час. Пацадзіць малако.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакліка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго і без дап.

Рабіць пераклічку (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)