касця́к, ‑а, м.

Сукупнасць касцей як апора цела чалавека або жывёліны; шкілет. // чаго. Разм. Каркас, аснова чаго‑н. Касцяк машыны. // перан.; чаго або які. Асноўная частка чаго‑н., апора. Касцяк партыйнай арганізацыі. □ Касцяк сюжэта драмы [«Раскіданае гняздо»] складаюць факты і падзеі, што калісьці мелі месца ў сям’і Луцэвічаў. Ярош.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

датапі́ць, ‑таплю, ‑топіш, ‑топіць; зак., што.

Скончыць растопліванне чаго‑н. Датапіць смалу. // і чаго. Натапіць дадаткова. Датапіць масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адчэ́рпаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Чэрпаючы, узяць, адабраць частку чаго‑н. вадкага, сыпучага і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набо́ўтаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Разм. Боўтаючы, рашчыніць, замяшаць нейкую колькасць чаго‑н. Набоўтаць цеста на блінцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навыкро́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Выкраіць, выразаць вялікую колькасць чаго‑н. Навыкройваць каўняроў. Навыкройваць перадкоў на боты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навыто́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Вытачыць, вырабіць на такарным станку значную колькасць чаго‑н. Навыточваць шахматных фігур.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навыціска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Выціснуць за некалькі прыёмаў пэўную колькасць чаго‑н. Навыціскаць соку з ягад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назапіха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Запхнуць, засунуць вялікую колькасць чаго‑н. куды‑н. Назапіхаць бялізны ў чамадан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назва́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Неакуратна скідаць, злажыць у адно месца вялікую колькасць чаго‑н. Назвальваць дроў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаласава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., чаго.

Разм. Неакуратна, нядбайна нарэзаць або нарваць палосамі многа чаго‑н. Напаласаваць паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)