прысява́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прысяваць — прысеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысяга́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прысягаць — прысягнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прытры́мліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прытрымліваць — прытрымаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыўзніма́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыўзнімаць — прыўзняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыфастрыго́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыфастрыгоўваць — прыфастрыгаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыціра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыціраць — прыцерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыціска́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыціскаць — прыціснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыці́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыцішваць — прыцішыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папярэ́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. папярэджваць — папярэдзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

параўно́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. параўноўваць — параўнаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)