даве́зці, -вязу́, -вязе́ш, -вязе́; -вязём, -везяце́, -вязу́ць; -вёз, -вёзла; -вязі́; -вёзены; зак., каго-што.

1. Везучы, даставіць да месца.

Д. да вакзала.

2. Прывезці дадаткова таго, чаго не хапае.

Д. цэмент на будоўлю.

|| незак. даво́зіць, -во́жу, -во́зіш, -во́зіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дарэ́чы, прысл.

1. У час, у падыходзячы момант.

Грошы прыйшлі д.

2. у знач. пабочн. сл. Для абазначэння таго, што дадзеная фраза гаворыцца ў дадатак да сказанага, у сувязі са сказаным.

Д., яго здольнасцей мы яшчэ не ведаем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

на́ват, часц.

1. Ужыв. для ўзмацнення сэнсавай выразнасці таго слова, да якога адносіцца.

Прыйшлі на вяселле н. з далёкіх вёсак.

2. у знач. злуч. Далучае члены сказа і сказы са знач. удакладнення, дабаўлення.

Стаяла спякота, н. лужыны высахлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

све́тач, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Прыстасаванне для асвятлення хаты з дапамогай лучыны або смалістых корчыкаў; дзед² (уст.).

Запаліць с.

2. перан. Пра таго, хто нясе з сабой ісціну, асвету, свабоду, культуру, праўду.

Францыск Скарына — наш с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

і́масць, -і, ж.

1. Форма ветлівага звароту да таго, каго лічаць вышэйшым па званні, становішчы ў грамадстве і пад. (уст.).

Скажыце, і., што там здарылася.

2. Пра жонку блізка знаёмага суразмоўцы (разм., іран.).

Як там твая і. маецца?

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

и т.п. (и тому́ подо́бное) і да т.п. (і да таго́ падо́бнае), і інш. (і і́ншае).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прегреша́ть несов., уст.

1. (грешить) грашы́ць;

2. (совершать проступок) паруша́ць (зако́н, звы́чай і да таго́ падо́бнае);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прегреши́ть сов., уст.

1. (согрешить) саграшы́ць;

2. (совершить поступок) пару́шыць (зако́н, звы́чай і да таго́ падо́бнае).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

промота́ться​II сов. (разориться), разг. прамата́цца, прамата́ць гро́шы, маёмасць і да таго́ падо́бнае, праманта́чыць гро́шы, маёмасць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распу́тацца, ‑аецца; зак.

Вызваліцца ад таго, чым спутаны. Конь распутаўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)