афе́лій, ‑я, м.

Спец. Найбольш аддалены ад Сонца пункт арбіты планеты або каметы.

[Ад грэч. apó — воддаль і hélios — Сонца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лікпу́нкт, ‑а, М ‑кце, м.

Пункт па ліквідацыі непісьменнасці; лікбез (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пастэрызацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для пастэрызацыі. Пастэрызацыйныя апараты. Пастэрызацыйны пункт. Пастэрызацыйная ванна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераго́начны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да перагонкі (у 1 знач.). Перагоначны пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасячэ́нне, ‑я, н.

Месца, дзе перасякаецца, перакрыжоўваецца што‑н. Пункт перасячэння прамых ліній.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перыге́лій, ‑я, м.

Пункт найменшага аддалення арбіты якога‑н. нябеснага цела ад Сонца.

[Ад грэч. perí — вакол і hēlios — сонца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

постпаке́т, ‑а, М ‑кеце, м.

Спец. Цюк з пісьмамі, адрасаванымі ў адзін пункт.

[Ням. Postpaket.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

харчпу́нкт, ‑а, М ‑кце, м.

Харчовы пункт — месца выдачы ваеннаслужачым харчоў па атэстатах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

исхо́дный зыхо́дны;

исхо́дная то́чка зыхо́дны пункт;

исхо́дное положе́ние зыхо́днае стано́вішча.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

факто́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

1. Гандлёвая кантора і пасяленне еўрапейскіх купцоў у каланіяльных краінах.

2. Гандлёвы і нарыхтоўчы пункт у аддаленых прамысловых раёнах.

Пушная ф. на Поўначы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)