согна́ть сов.

1. в разн. знач. сагна́ць, мног. пазганя́ць;

согна́ть с ме́ста сагна́ць з ме́сца;

согна́ть скот в оди́н двор сагна́ць (пазганя́ць) жывёлу ў адзі́н двор;

согна́ть борода́вку сагна́ць баро́даўку;

2. (прогнать) разг. прагна́ць, мног. папраганя́ць;

согна́ть со слу́жбы прагна́ць са слу́жбы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парако́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Воз, павозка, запрэжаныя парай коней. На настаўніцкі двор уз’ехала натоптаная сенам скарбовая параконка. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каро́ўнік, ‑а, м.

Памяшканне, хлеў для кароў і быкоў. Паблізу рачулкі размяшчаўся гаспадарчы двор — канюшня галоў на сорак, кароўнік і свінарнік, кармакухня. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свабадне́ць, ‑ее, безас. незак.

Рабіцца больш свабодным, прасторным. Калі гару з расадай выцягваюць з доміка ў двор, у пакойчыках неяк незвычайна свабаднее. Мехаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

частако́лавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да частаколу; утвораны частаколам. Двор прасторны. Хата, павець, клець, паграбок і вялікі частаколавы закут для птушкі. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́сніцы, -ніц ед. нет

1. (изгородь с воротами в конце деревни) око́лица ж.;

2. (при въезде во двор) воро́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Аўстэ́рыя ’заезны двор, гасцініца’ (у Беларусі ў XVI–XVIII стст.) (Нас., Бяльк., Бесар., БелСЭ). З польск. austerja ’тс’, запазычанага з італ. osteria (Кюнэ, Poln., 42). Параўн. Рыхардт, Poln., 31.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ко́пчык, ‑а, м.

Памянш. да капец (у 1, 2 і 3 знач.); невялікі капец. Копчыкамі абмежаваны вялікі кавалак поля — плошча пад калгасны двор. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дрыжа́нне і дрыжэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле дзеясл. дрыжаць і дрыжэць (у 1 знач.). З дрыжаннем сэрца .. [Ліза] увайшла ў бацькаў двор. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зачу́ць, ‑чую, ‑чуеш, ‑чуе; зак., каго-што.

Абл. Пачуць. На золку Даніла выйшаў на двор і зачуў: як быццам грукаюць капыты на вуліцы. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)