фа́ктарства, ‑а, н.

Уст. Занятак, пасада фактара (у 2, 3 знач.). Зарабляць грошы фактарствам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дахо́д, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Грошы ці матэрыяльныя каштоўнасці, якія атрымліваюць у выніку якой-н. дзейнасці.

Мільённыя даходы.

Нацыянальны д.

Непрацоўныя даходы.

|| прым. дахо́дны, -ая, -ае.

Даходная частка бюджэту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Расшы́каць ’распусціць (грошы)’ (Скарбы). Параўн. распшыкаць (гл.), змененае, магчыма, пад уплывам шык, шыкаваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нали́чный ная́ўны; (присутствующий) прысу́тны;

за нали́чный расчёт, за нали́чные де́ньги за гато́ўку (за ная́ўныя гро́шы);

нали́чные де́ньги гато́ўка (ная́ўныя гро́шы);

нали́чный капита́л ная́ўны капіта́л;

нали́чный расчёт ная́ўны разлі́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лі́шні, -яя, -яе.

1. Збыткоўны, які перавышае адпаведную колькасць, празмерны.

Лішнія грошы.

Лішнія турботы.

2. Непатрэбны, бескарысны.

Лішнія рэчы.

3. Дадатковы, пабочны.

Сказаць л. раз не шкодзіць.

◊

Без лішніх слоў — не размаўляючы доўга.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Вы́канадзіць ’выпрасіць безупыннай просьбай’ (КЭС, лаг.). Рус. калуж. ка́надить ’збіраць грошы, скнарнічаць, зберагаць’. Гл. канадзіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мот ’той, хто неразумна матае грошы, маёмасць’ (ТСБМ), ’падманшчык’ (гор., Мат. Маг.). Да мата́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перагайдама́чыць ’перавесці ў чужыя рукі; перамарнатравіць, прамантачыць дабро (грошы)’ (Нас.). Да пера- і гайдама́к (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ашчадкні́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.

Ашчадная кніжка. Пакласці грошы на ашчадкніжку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зажы́ліць, ‑жылю, ‑жыліш, ‑жыліць; зак., што.

Разм. Не вярнуць чаго‑н., прысвоіць. Зажыліць чужыя грошы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)