гарла́чыкавыя, ‑ых.

Сямейства вадзяных травяністых двухдольных раслін, да якіх адносіцца гарлачык белы, гарлачык жоўты і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ланта́н, ‑у, м.

Хімічны рэдказямельны элемент, белы метал, які акісляецца ў паветры і гарыць пры награванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ха́ла, ‑ы, ж.

Біты белы хлеб прадаўгаватай формы. Маці паставіла гасцям гарэлку, шабасовую рыбу, халу. Бядуля.

[Стараж.-яўр.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

налі́ў, -лі́ву, м.

1. гл. наліць.

Н. бензіну ў цыстэрны.

2. Ступень напоўненасці чаго-н. вадкасцю.

Бутэлька з няпоўным налівам.

3. Набуханне сокамі пладоў, зерня.

Н. зерня.

4. Пухліна на назе ў каня (спец.).

○

Белы наліў — гатунак ранніх яблыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зяле́на-...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) зялёны (у 1 знач.), з зялёным адценнем, напр.: зялёна-блакітны, зялёна-буры, зялёна-жоўты, зялёна-карычневы;

2) зялёны (у 1 знач.), у спалучэнні з іншым асобным колерам, напр.: зялёна-белы, зялёна-чырвоны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пары́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Рыпець злёгку або час ад часу. Парыпвае мост заінелы, На рэчышчы снег Белы-белы. Лойка. Трымаў невялікі марозік, і пад нагамі ледзь чутна парыпваў неглыбокі снег. Курто. Недзе ў лесе жаласна ціўкала птушка і парыпвала надломленае бурай дрэва. Сіняўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́пніца, ‑ы, ж.

Белы дзённы матылёк сямейства бялянак, вусень якога можа наносіць шкоду агародным і дэкаратыўным раслінам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стручны́, ‑ая, ‑ое.

З вялікімі струкамі; багаты на струкі. Такі ж удалы гарох! Стручны, белы, чысты. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

*Мамол, пін. моміл ’белы гарлачык, Nymphaea alba L.’ (Нар. лекс.), момул ’гарлачык чыста-белы, Nymphaea candida Presl.’ (пін., Бейл.). Балтызм. Параўн. літ. momuõ, momuolỹs ’цемя, галава, цемечка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Момель, момэль, мо́мол ’белы гарлачык, Nymphea alba L.’ (ТС). Відаць, да зах.-укр. момич, мовнич ’гарлачык жоўты’, момоч, момич, омич, умич ’белы гарлачык’, але з іншым суфіксам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)