рэфармава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак. і незак., што.

Пераўтварыць (пераўтвараць), змяніць (змяняць) пры дапамозе рэформ. Рэфармаваць грашовую сістэму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сугесты́ўнасць, ‑і, ж.

Актыўнае ўздзеянне на ўяўленне, эмоцыі, падсвядомасць чытача пры дапамозе аддаленых тэматычных, вобразных, рытмічных, гукавых асацыяцый.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тані́навы, ‑ая, ‑ае.

У якім знаходзіцца танін. Танінавыя фарбавальнікі. Танінавая мазь. // Які ажыццяўляецца пры дапамозе таніну. Танінавая пратрава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таракаскапі́я, ‑і, ж.

Спец. Метад агляду плеўральнай поласці пры дапамозе аптычнага прыбора, які ўводзяць праз пракол грудной сценкі.

[Ад грэч. thórakos — грудзі і ...скапія.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

транспарці́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да транспарціра. Транспарцірная лінейка. // Які выконваецца пры дапамозе транспарціра. Транспарцірнае вымярэнне вугла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлеметры́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тэлеметрыі, ажыццяўляецца пры яе дапамозе. Тэлеметрычныя паведамленне з бота касмічнага карабля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ува́р, ‑у, м.

1. Тое, што і уварка.

2. Колькасць, аб’ём, на які паменшала што‑н. пры варцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уратрапі́н, ‑у, м.

Лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца як супрацьмікробны сродак пры лячэнні халецыстыту, менінгіту, энцэфаліту і іншых хвароб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фанаско́п, ‑а, м.

Спец. Апарат для вывучэння гукавых асаблівасцей маўлення і спосабаў утварэння гукаў пры дапамозе галасавога апарата.

[Ад грэч. phōnē — гук і skopeō — гляджу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фларыдзі́н, ‑у, м.

Гліна з прымессю вокісу кальцыю, магнію, шчолачы, якую выкарыстоўваюць пры ачышчэнні нафтапрадуктаў і перапрацоўцы тлушчаў.

[Ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)