уратрапі́н, ‑у, м.

Лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца як супрацьмікробны сродак пры лячэнні халецыстыту, менінгіту, энцэфаліту і іншых хвароб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)