адвядзе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адводзіць — адвесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адвя́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адвязваць — адвязаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адгаво́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адгаворваць — адгаварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адга́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адгадваць — адгадаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аджыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аджываць — аджыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкарко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адкаркоўваць — адкаркаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адка́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адкасваць — адкасаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адка́шліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адкашлівацца — адкашляцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкіда́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адкіда́ць — адкі́даць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкі́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адкідваць — адкінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)