вірава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. віраваць (вірыць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абясцэ́ньванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абясцэньваць — абясцэніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абясшко́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абясшкоджваць — абясшкодзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

авало́данне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. авалодваць — авалодаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

авало́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. авалодваць — авалодаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

авансава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. авансаваць, авансавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агаро́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. агароджваць — агарадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аграба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аграбаць — агрэбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агра́ньванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аграньваць — аграніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агрубле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. агрубляць — агрубіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)