ша́пкавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да шапкі, шапак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шла́мавы, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да шламу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шчыке́тны, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які мае адносіны да шчыкетніка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шынко́вы, ‑ая, ‑ае.
Уст. Які мае адносіны да шынка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
экспрэсіяні́сцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да экспрэсіянізму, экспрэсіяніста.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эласці́навы, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да эласціну.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эска́рпавы, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да эскарпа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эўдэманісты́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да эўдэманізму, эўдэманіста.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лігату́рны 1, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да лігатуры 1. // Які змяшчае лігатуру 1, з лігатурай 1. Лігатурнае золата.
лігату́рны 2, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да лігатуры 2. Лігатурны знак.
лігату́рны 3, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да лігатуры 3; прызначаны для яе. Лігатурны шоўк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ру́скі ’які мае адносіны да Русі, Расіі’, ’які мае адносіны да рускіх’ (ТСБМ), старое ’у Беларусі хрысціянін усходняга абраду’, ’украінец’ (Стан.), рускій, руській ’рускі’ (Бяльк.), ст.-бел. руський (1440 г.), рускии ’тс’ (Карскі, 1, 199), сюды ж ру́скі ме́сяц ’пра нешта вельмі доўгае ў часе’ (ТС), ру́ськый мі́сяць, ру́ськый рык ’цэлы, біты, добры месяц, год’ (Клім.), ру́скі по́яс (rúski pojis) ’вузкая і доўгая тканіна’ (Варл.). Прыметнік вядомы ўсім славянскім мовам у сучасным значэнні, параўн. аднак польск. ruski ’усходнеславянскі’, ст.-слав. русьскъ (у адносінах да князя Святаполка, гл. ESJSt, 13, 784). Часцей за ўсё звязваюць са ст.-фін. азначэннем германскага племені *Rōtsi ’варагі, шведы, што нападалі на фінскія землі’, сучаснае фін. Ruotsi ’Швецыя’, што ідэнтыфікуецца з першай часткай ст.-ісл. róþsmenn або róþskarlar ’грабцы, мараходы’. Ст.-ісл. Rróþsmenn або Róþskarlar у сваю чаргу паходзяць са швед. Roslagen — назвы ўзбярэжжа Упланда. У якасці аналагічных выпадкаў перанясення назвы заваёўнікаў на заваяванае насельніцтва прыводзяцца франкі (Францыя), нарманы (Нармандыя), навагрэкі (Φωμιοί) лангабарды (Ламбардыя), балгары (Фасмер, 3, 522; з разглядам версій — ESJSt, 13, 783–785; Трубачоў, Слав. языкозн., XII, 23). Значэнне ’надта доўгі’, параўн. і польск. ruski miesiąc, мажліва адлюстроўвае разыходжанні і ў сістэме мер Вялікага княства Літоўскага, параўн. Скурат., Меры, 34.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)